Half april stuurde Minister Kuipers de “beleidsagenda pandemische paraatheid” naar de Tweede Kamer. Onderdeel daarvan zijn de plannen om te zorgen dat het risico op tekorten van medische producten wordt tegengegaan. Daarnaast gaat het vooral over het versterken van de hele organisatie van de publieke gezondheidszorg en de infectieziektebestrijding. Dat moet kort gezegd meer in samenhang gebeuren. Een andere belangrijke doelstelling is ervoor te zorgen dat de zorg een volgende pandemie aankan, vooral door flexibeler te kunnen opschalen. Interessant is dat VWS het accent nu legt op het optimaal benutten van mogelijkheden voor sociale en technologische innovatie. VWS erkent in deze Kamerbrief dat het niet reëel is om uit te gaan van een toename van het aantal zorgverleners in de toekomst.
Voor MedTech is het vooral de vraag wat er nu gaat gebeuren rondom het thema van leveringszekerheid. In hoeverre gaat de overheid zich hierbij bemoeien met de markt?
Om te beginnen zijn het in deze Kamerbrief nog steeds hoofdlijnen die aldus verder moeten worden uitgewerkt. Duidelijk is wel dat VWS zo veel mogelijk probeert aan te sluiten bij de EU-inzet op dit onderwerp. Een van de eerste tastbare zaken die wij kunnen verwachten, is een basislijst met medische hulpmiddelen die nodig zijn voor spoedeisende hulp, chirurgie en intensieve zorg. De EMA heeft de taak toebedeeld gekregen om die lijst op te stellen. Aan de hand van die lijst wil Minister Kuipers met zijn EU collega’s kijken wat dan te doen om te zorgen dat Europa voor die betreffende producten onafhankelijker wordt van de rest van de wereld. Tegen het einde van dit jaar zou die lijst er moeten zijn.
Ondertussen, parallel aan de EU-activiteiten, onderzoekt VWS wat wij dan in Nederland het beste kunnen doen. Daarbij kijkt het ministerie onder andere naar de rol van zorginkoop. Kan de manier waarop de producten worden ingekocht helpen om te zorgen dat minder snel tekorten optreden? Rond de zomer komt de Minister hierop terug bij de Kamer.
Ook wordt nog gekeken of er wellicht gewerkt zou kunnen worden met iets als voorraadverplichtingen. Hier noemt VWS het voorbeeld van geneesmiddelen (waar inmiddels is besloten om een verplicht minimale voorraad te eisen van leveranciers en groothandels). Ook afgekeken van die sector lijkt het idee om mogelijk een centraal meldpunt voor tekorten op te zetten.
Meer algemeen verkent VWS het idee om voor essentiële medische technologie ontwikkelingen te monitoren en zo nodig gericht tot oplossingen te komen. Kuipers noemt uitdrukkelijk de goede ervaringen op het vlak van samenwerking met de sector, zoals bijvoorbeeld in het Zuurstofoverleg.
Al met al krijgen wij vooral wat meer zicht op waar VWS (en de EU) mee bezig is de komende tijd. Het wachten is allereerst op de verdere concrete uitwerking en die zal op haar beurt nog wel heel wat vragen oproepen. Mooi is in ieder geval dat de Minister zich realiseert dat voor effectieve implementatie samenwerking noodzakelijk is.