De relaties tussen medisch professionals en bedrijven worden steeds kritischer bekeken, zeker door de media en vaak in reactie op die media door de politiek. Een duidelijke voorbeeld van waar dingen flink fout zijn gegaan brengt zaken soms ineens in een stroomversnelling. De case van de Zwolse cardiologen was uitgebreid in de media en leidde tot kamervragen waarop vorige week de Minister antwoord heeft gegeven.

De Minister geeft in die brief aan dat het tijd is voor een volgende stap waarbij de overheid een grotere rol krijgt in regulering en toezicht. Een voor de hand liggende eerste stap is dan een wettelijke verplichting om financiële transacties te registreren in een publiek register.

Mogelijk leidt dat tot een gelijk speelveld waarbij niet alleen leden van bepaalde koepelorganisaties aan de regels gebonden zijn maar iedereen. Als dat bovendien tot meer vertrouwen leidt in de contacten die nu eenmaal ook nodig zijn tussen bedrijven en de zorg dan gaan wij hier als maatschappij met zijn allen wellicht op vooruit.

Een ander aspect dat dan aandacht kan krijgen betreft het harmoniseren van de regels. Nu zijn er op het gebied van reclame en gunstbetoon nog steeds verschillen tussen geneesmiddelen en medische technologie.

Tegelijkertijd maak ik mij wel zorgen dat de politieke aandacht ook averechts kan werken. De Inspectie onderzoekt de voorbeelden uit de media uitgebreid en confronteert Raden van Bestuur dan met de vraag of men de zaken voldoende geborgd heeft. Op zich allemaal best begrijpelijk. Maar het kan betekenen dat om te beginnen incidenten gaan afdwingen hoe organisaties gemanaged moeten worden. Dat kan weer tot enorme voorzichtigheid bij die bestuurders leiden. Denk maar aan de spreekwoordelijke “handelingsverlegenheid” rondom patiëntengegevens. Daar lijkt het inmiddels zo dat niemand meer iets durft totdat er regelgeving is die expliciet een basis voor verwerking geeft.

Managen om fouten te voorkomen is niet de manier om te komen tot de innovaties waarmee de transformatie van de zorg vorm moet krijgen. Als  straks voor bestuurders geldt dat iedere samenwerking vooral als een liability wordt gezien in plaats van een opportunity zijn wij met zijn allen verder van huis.

Laten wij de goede voorbeelden van waar samenwerking toe kan leiden vooral in de schijnwerper zetten En laten wij  juist ook daarvan leren en niet alleen van de incidenten, die wij natuurlijk wel krachtig moeten bestrijden.

 

Bron: MTN / Auteur: Leo Melissen